In de pers is de afgelopen dagen het bericht verschenen dat het ss Rotterdam (Rembrandt) door de stad New York zal worden gekocht om aldaar te dienen als opvangplaats voor daklozen. Voor zover de Stichting Behoud Stoomschip Rotterdam heeft kunnen achterhalen is er door de gemeente New York slechts belangstelling voor het schip (en andere opgelegde schepen) getoond, maar is er nog geen sprake een contract met de huidige eigenaar van het schip. De Stichting zou het uiteraard betreuren als het schip naar New York zou gaan in plaats van naar Rotterdam.

Al zo lang de stichting bestaat, hebben ons zeer uiteenlopende verslagen bereikt over de staat waarin de voormalige Rotterdam verkeert. Maar bijgaande foto’s, gemaakt door Robert-Paul van de Graaf in september jl, tonen aan dat het schip al die tijd uitstekend is onderhouden. International Shipping Partners (ISP), het bedrijf dat het technische beheer voert, heeft dan ook een permanente onderhoudsploeg in Freeport. Deze verzorgt behalve de Rembrandt ook de ernaast gelegen Big Red Boat III (ex Transvaal Castle, 1961) en de Big Red Boat II (ex Eugenio C, 1966). Voor dit moment het beste nieuws dat we te melden hebben. Prima werk, ISP…

Een nieuw plan om ss Rotterdam naar Nederland te halen is in de maak. Een potentiële koper heeft zich gemeld bij de gemeente Rotterdam. Hij wil het schip het liefst in de Rijnhaven afmeren. Het plan wordt momenteel op zijn haalbaarheid onderzocht. “Het ziet er niet onmogelijk uit”, aldus havenwethouder M. W. van Sluis.

Vrijwel tegelijkertijd is een plan naar buiten gekomen voor exploitatie van het schip nabij de Seaport Marina in IJmuiden. Beide plannen worden gedragen door financieel sterke partijen en in beide gevallen wil men het speciale karakter van het schip behouden. De stichting omarmt dan ook vooralsnog beide projecten en zal de initiatiefnemers zoveel mogelijk terzijde staan. We hopen spoedig meer informatie te kunnen geven.

Met grote voldoening kijken we terug op het Wereldhavenfestival. De expositie over het schip en de mogelijke toekomstscenario’s (waaronder het Nationaal Transportpark op het RDM-terrein) werd druk bezocht. Opvallend waren de vele positieve reacties; het schip leeft bij velen nog meer dan we hadden durven hopen. Honderden handtekeningen voor het behoud werden gezet; ook vanuit de lokale politiek werd belangstelling getoond.

Ook in Rotterdam groeit de belangstelling voor het schip. De Raadsleden H. Maronier (Leefbaar Rotterdam) en M. Kneepkens (Stadspartij Rotterdam) hebben pogingen in het werk gesteld om het schip in haar oude thuishaven terug te krijgen. Ondanks het vurige pleidooi van Kneepkens heeft het college van B en W laten weten niet in het schip te willen investeren.

De kans dat het schip voorgoed naar Rotterdam zal komen, lijkt momenteel niet erg groot. Wel is het in principe denkbaar dat het schip tijdelijk in de Maasstad wordt afgemeerd, bijvoorbeeld in de aanloopfase van het Amsterdamse project. Beslissingen daarover zullen worden genomen naar aanleiding van concrete aanvragen.

Ondertussen gaan de voorbereidingen voor het Amsterdamse project gewoon door. Het vergt echter nog wat tijd voordat duidelijk zal zijn of dit definitief doorgaat.

De Rotterdam komt waarschijnlijk terug naar Nederland! Als alles goed gaat zal het schip worden aangekocht door een speciaal voor dit doel opgerichte vennootschap in Amsterdam. Na gemeentelijke goedkeuring zal het worden afgemeerd in Amsterdam-Noord, waar het deel gaat uitmaken van een nog te ontwikkelen woon- werk- en uitgaansgebied. Aan boord zal een hotel worden gevestigd, gericht op zowel de toeristische markt als de zakenwereld. Daarnaast leent het schip zich uitstekend voor gebruik als museum, theater, congrescentrum en dergelijke. Deze functies zullen waarschijnlijk gefaseerd worden ingevuld. De huidige naam Rembrandt blijft gehandhaafd.

Het spreekt voor zich dat de Stichting Behoud Stoomschip Rotterdam bijzonder verheugd is over de nieuwe bestemming van het schip. Hoewel uit historisch oogpunt de stad Rotterdam als ligplaats meer voor de hand had gelegen, ziet de stichting haar doelstelling ruimschoots vervuld worden met het Amsterdamse plan. Het schip is niet alleen gered van de sloop; de toekomstige eigenaar heeft ook de intentie uitgesproken om het in een zo authentiek mogelijke staat te houden. Een bijzonderheid van het plan is verder, dat gedurende enkele maanden per jaar een aantal korte cruises zullen worden uitgevoerd in de regio. Maar of dit uiteindelijk ook gebeurt, hangt af van de uitkomsten en adviezen van de aankoopinspectie. Wat kan de stichting zich meer wensen dan het behoud van het schip in varende toestand…

De stichting wil zich ook in de toekomst blijven inzetten voor de promotie van het schip als een belangrijk stuk cultureel erfgoed. Bijvoorbeeld door te ijveren voor een monumentenstatus. De huidige Monumentenwet is nog niet van toepassing op schepen; wel heeft (demissionair) staatssecretaris Van der Ploeg al erkend dat het schip van grote cultuurhistorische waarde is. Daarnaast ziet de stichting een taak in het documenteren en doorgeven van de aanwezige kennis over het schip.